Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.

Co robimy w łowiectwie

Leśnicy uczestniczą w ustalaniu liczebności zwierzyny leśnej, co jest konieczne do prowadzenia właściwej gospodarki populacjami zwierzyny. Polega ona na utrzymaniu stanu liczebnego zwierzyny na poziomie, który z jednej strony gwarantuje zachowanie trwałości lasów, z drugiej – daje gwarancję właściwego rozwoju populacjom zwierząt.

W ramach gospodarki łowieckiej leśnicy także:

• zagospodarowują łowiska, np. przygotowując poletka łowieckie w lasach, wzbogacając skład gatunkowy drzewostanów i obrzeży lasu,
• dokarmiają zwierzęta, głównie zimą, aby pomóc zwierzynie w okresach, gdy ma ona utrudniony dostęp do pokarmu naturalnego; dokarmianie powinno ograniczać szkody, jakie zwierzyna wyrządza w uprawach rolnych i lasach,
• wprowadzają do lasu zwierzęta, które wcześniej występowały na danym terenie (tzw. reintrodukcja) oraz te, których liczebność drastycznie się zmniejszyła (restytucja). Przykładem może być reintrodukcja żubra, cietrzewia oraz restytucja zajęcy i kuropatw,
• prowadzą szkolenia z zakresu łowiectwa, w tym także staże dla nowo wstępujących w szeregi Polskiego Związku Łowieckiego,
• współpracują z jednostkami naukowymi w zakresie prowadzenia badań naukowych, realizacji prac inżynierskich, magisterskich i doktorskich.

Elementem gospodarki łowieckiej są odstrzały zwierzyny. Odbywają się one zgodnie z polskim i unijnym prawem, określającym m.in. okresy, w których można na konkretne zwierzęta polować. Odstrzał ma na celu utrzymanie optymalnych liczebności zwierzyny – bezpiecznych zarówno dla samej populacji, jak i środowiska.

Łowiectwo jest w naszym kraju trwale wpisane w kulturę narodową. Znalazło odbicie w sztuce i literaturze. Uformowało trwałe wartości obyczajowe oraz moralne. Współcześni myśliwi starają się te wartości kultywować, rozwijać i wzbogacać. Nie tylko przestrzegają w swej działalności przepisów prawa, regulaminów i statutów, lecz także postępują zgodnie z przyjętymi od wieków normami etycznymi i kultywują dawne zwyczaje.

Gospodarka łowiecka w Nadleśnictwie Skrwilno jest prowadzona w oparciu o „Wieloletni łowiecki plan hodowlany  dla Rejonu Hodowlanego „Dobrzyńskiego". Razem na rejon składają się : 23 obwody łowieckie (6 leśnych i 17 polnych) – obszar użytkowy wydzierżawianych obwodów wynosi: 165 tysięcy ha, z tego blisko 36 tysięcy ha powierzchni leśnej , co stanowi 22% powierzchni rejonu. Na 22 obwodach gospodarkę łowiecką prowadzą Koła Łowieckie a na 1 obwodzie gospodaruje Ośrodek Hodowli Zwierzyny Polskiego Związku Łowieckiego. Nadleśnictwo prowadzi kontrole stanu zagospodarowania obwodów łowieckich, które wykazują wysoki poziom zgodności z wytycznymi. Stany zwierzyny płowej podlegającej użytkowaniu (jelenie, sarny) są bardzo zbliżone do stanów docelowych. Stan liczebny dzika z uwagi na zagrożenie wystąpieniem choroby zakaźnej ASF musi być ograniczony do minimum.

Oddzielnym zagadnieniem charakterystycznym dla Nadleśnictwa Skrwilno jest populacja łosia. Jako gatunek łowny objęty całorocznym okresem ochronnym nie podlega użytkowaniu łowieckiemu. Nadleśnictwo analizuje liczebność łosi od roku 1998. Aktualna liczebność populacji łosi w nadleśnictwie wynosi prawie 400 osobników. Odzwierciedleniem dynamiki populacji jest duża ilość kolizji drogowych z ich udziałem.